Dina wingi, ana Pak Pos maring rumah sakite Kemplu ngeterna surat. Ndilalah, motore ora dipateni mesine. Ujug-ujug, Kemplu nyedheki terus ngeslah motor. Ora suwe, Kemplu tancep gas pol sebanter-bentare.
Akhire penjaga rumah sakit padha mburu Kemplu sing keton arep kabur kue. Anehe, Kemplu ora metu sekang lingkungan rumah sakit. Dheweke ukur muter-muter nang halaman, padahal gerbang rumah sakit mbukak. Nek gelem, Kemplu bisa langsung bablas maring dalan raya ngarep rumah sakit.
Bareng dibujuk-bujuk, Kemplu sidane kecekel nang petugas RSJ. Dokter Daplun sing teka terus takon maring Kemplu. "Plu, kowe miki kan wis nunggang motor. Gerbang rumah sakit mbukak. Nengapa ora "jalan-jalan" (kabur,red) maring kota? " takone dokter Daplun.
Kemplu meneng sedhela terus njawab: "Lah lampu ritinge murube tengen (kanan,red) terus,Pak...." jawabe.
GLUBRAK............"Suwe marine kie wong.." batine dokter Daplun. (*)
