Kemplu.
Tapi pancen bener sing diomongna pepatah, sepinter-pintere bajing mluncat mesti ora ketang sepisan tau tiba. Persis kaya sing dilakoni Kemplu. Keseringen
nyolongi buaeh tanggane akhire konangan.
Ceritane kaya kiye.
Wit pelem nang umaeh pak Daplun wis rendel banget, deweke sering krungu nek wit-witan buah woh sering padha ilang dadine deweke masang jebakan.
Wengi kuwe Kemplu sing ngerti ana wit pelem sing woh rendel langsung baen marani.
Ndilalah Kemplu kena jebakane, akhire konangan.
Karo ngorong-ngorong Pak Daplun ngomong. “Hei kowe bocah koh bejud banget ya..! gaweane ngrataki pelem tanggane. Ayo mudun ora..!!! Nek ora tek omongna bapakmu !!!"," Daplun ngomong kambi kesuh-kesuh.
Digentak kaya kuwe Kemplu ora mudun malah ndongak meng nduwur kambi ngomong. “Pak, cepetan mudun, dewek wis konangan!" (*)
